ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ "ΣΤΡΟΦΗΣ Ν. ΣΜΥΡΝΗΣ" ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ

ΠΛΑΤΕΙΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ: ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΖΗΤΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΣΤΟΥΝ: Με αφορµή τις δίκαιες αντιδράσεις που έχει δηµιουργήσει ο σχεδιασµός της ανάπλασης της Πλατείας Χρυσοστόµου Σµύρνης χωρίς διαβούλευση µε τους κατοίκους, αλλά και εξαιτίας του υπερβολικού κόστους της, η ΣΤΡΟΦΗ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ πήρε την πρωτοβουλία να διοργανώσει αυτό που θα έπρεπε να είχε φροντίσει ο δήµος εξαρχής. Μια πρώτη συζήτηση των κατοίκων, των οργανώσεών τους και των µελετητών του έργου, όπου να µπορούν µε νηφάλιο τρόπο να τεθούν όλα ζητήµατα.

Η εκδήλωση άνοιξε µε τοποθετήσεις του Αχιλλέα Παυλίδη εκ µέρους της ΣΤΡΟΦΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ, του Ανδρέα Κούρκουλα (αν. καθ. ΕΜΠ) εκ µέρους των µελετητών και του Νίκου Μπελαβίλα (επ. καθ. ΕΜΠ), ενώ στη συνέχεια το λόγο πήραν πολλοί από τους παρευρισκόµενους.
Ο Αχιλλέας Παυλίδης επισήµανε τα σηµαντικότερα προβλήµατα του έργου: υπερβολικό κόστος (2,6 εκ. ευρώ) για ανακατασκευή µιας ήδη υπαρκτής πλατείας, χρήση ακριβών υλικών και 1200 κ.µ. µπετού, ασύµφορος διαγωνισµός για την ανάδειξη εργολάβου, καµία διαβούλευση µε τους κατοίκους µε αποτέλεσµα να µην έχουν αντιµετωπιστεί σηµαντικά προβλήµατα (όπως η δυσκολία πρόσβασης στην πλατεία λόγω έλλειψης διαβάσεων). Επισήµανε επίσης ότι οι λόγοι για τους οποίους αποφασίστηκε η ανάπλαση, καθώς και ποια προβλήµατα κλήθηκαν να λύσουν οι µελετητές, εξακολουθούν να αποτελούν αντικείµενο διερεύνησης που ο δήµος δεν έχει απαντήσει. Τέλος εστίασε σε ορισµένες επιλογές της µελέτης που είναι προβληµατικές. Κατέθεσε επίσης την πρόταση της ΣΤΡΟΦΗΣ ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ για υποχρεωτική διαβούλευση πριν από κάθε έργο στην πόλη, για ηλεκτρονικό φάκελο κάθε έργου στον οποίο να έχει πρόσβαση κάθε πολίτης και για συµµετοχή των κατοίκων στην εποπτεία των έργων που γίνονται στη γειτονιά τους. Τέλος, επισήµανε ότι ο δήµος ξεκίνησε τα έργα χωρίς τις απαιτούµενες άδειες, τις οποίες έσπευσε να βγάλει µόνο υπό την πίεση των πολιτών, και πρότεινε να σταµατήσει η εκτέλεσή τους προκειµένου να υπάρξει οργανωµένη διαβούλευση για τα χαρακτηριστικά του έργου και να ακουστεί έστω και τώρα η φωνή των κατοίκων.

Ο Α. Κούρκουλας παρουσίασε τα (αναθεωρηµένα σε κάποια σηµεία τους) σχέδια του έργου και τους στόχους της µελετητικής οµάδας (να γίνει οπτικά διαµπερής η πλατεία µε την αντικατάσταση των σηµερινών θάµνων µε νέους χαµηλότερους, κάτι που θεωρεί ότι θα αυξήσει την επίσκεψιµότητά της, να παραµείνει «κήπος», να κρατήσει σε ποσοστό 80% το χώµα ως έδαφος, να αποκτήσει υδάτινο στοιχείο που εκτός από αισθητικά θα βοηθήσει και στο δροσισµό). Συµφώνησε επίσης ότι από το σχεδιασµό του έργου θα έπρεπε να είχε προηγηθεί διαβούλευση µε τους πολίτες, κάτι που όµως θεωρεί ότι εµπίπτει στις ευθύνες του δήµου και όχι των µελετητών. Τέλος, επισήµανε ότι αφουγκραζόµενη τους κατοίκους η µελετητική οµάδα είναι όχι µόνο διατεθειµένη να συµµετάσχει σε έναν τέτοιο διάλογο, αλλά και να αναθεωρήσει πτυχές της µελέτης (αφαίρεση µπετού από την πλευρά της Κ. Παλαιολόγου και αύξηση του χωµάτινου εδάφους, χρήση ελληνικής χλόης αντί για υδροβόρο γκαζόν, όπως επιθυµούσε αρχικά ο δήµος κ.ά.).

Τέλος ο Ν. Μπελαβίλας, εστίασε στη σηµασία που έχει ο σχεδιασµός του δηµόσιου χώρου µε τη συµµετοχή των πολιτών, καθώς έτσι αναδεικνύονται οι πραγµατικές ανάγκες και επιτυγχάνεται εξορθολογισµός των έργων, αλλά και ενίσχυση του ενδιαφέροντος για τα κοινά. Επισήµανε µάλιστα ότι ο εκδηµοκρατισµός των διαδικασιών δεν µπορεί να αφήνεται στις δηµοτικές αρχές, που όπως και στην περίπτωση της Ν. Σµύρνης συνήθως είναι απρόθυµες. Τόσο οι πολίτες µε τις συλλογικότητες και τις κινητοποιήσεις τους όσο και η επιστηµονική κοινότητα οφείλουν να ωθήσουν τα πράγµατα σε µια πιο συµµετοχική κατεύθυνση. Μιλώντας µάλιστα µέσα από τη δική του εµπειρία (είτε ως αρχιτέκτονας είτε ως δηµοτικός σύµβουλος Πειραιά) από έργα που τέθηκαν σε διαβούλευση, κάλεσε το δήµο να παραδεχτεί τα λάθη του και να ανοίξει το διάλογο για όλα τα έργα.
Στη συνέχεια το λόγο πήραν πολλοί κάτοικοι, θέτοντας σηµαντικά ζητήµατα, όπως την ανάγκη τα έργα να ιεραρχούνται µε βάση τη χρησιµότητά τους, την αναγκαιότητά τους και το κόστος τους, να µην επιβαρύνουν µε επιπλέον τσιµέντο την πόλη, να ακολουθούν τις επιθυµίες των κατοίκων για το πώς θα διαµορφωθεί η γειτονιά τους, να έχουν ήπιο χαρακτήρα. Κοινή συνισταµένη όλων ότι η πλατεία Χρυσοστόµου Σµύρνης δεν χρειαζόταν 2,5 εκ. ευρώ ούτε περισσότερο τσιµέντο για να αναβαθµιστεί και ότι το έργο πρέπει να αναθεωρηθεί σε ήπια κατεύθυνση.